Mensen stellen zich bij “groei” of persoonlijke ontwikkeling soms hele grote dingen voor.
Mijn ervaring: zoek het niet te ver.
En: het is voor iedereen anders.
Het zijn dagdagelijkse dingen die het verschil kunnen maken.
Voor de een is dat een lastig gesprek met de schoonmoeder aangaan.
Voor de ander is dat zelf koken.
Of een lange autorit alleen doen.
Voor nog een ander is dat zijn talent aan de wereld laten zien.
Meer momfidence.
Of leren nee zeggen en stoppen met pleasen.
…
En heel vaak is het een combinatie van factoren.
Als er iets shift op één vlak, shiften er op andere vlakken dingen mee.
Wat het uiteindelijke doel is:
Jezelf kunnen zijn. Zonder masker. Zonder façade.
Zonder dat angsten je leven bepalen.
Vertrouwen.
Je eigenwaarde een boost geven.
Keuzes maken vanuit je intuïtie ipv vanuit de druk van buitenaf.
En dankzij dat alles moeitelozer leven en in het ouderschap staan.
Ook hier weer: stop met vergelijken.
Elk zijn groei is uniek.
Iedere stap is de moeite waard.
Wat voor jou “normaal” is, kan voor een ander een gigantische struikelblok zijn.
En omgekeerd, wat voor de ander moeiteloos verloopt, kan net jouw uitdaging zijn.
Jouw groei is niet te min.
De ander zijn groei is niet meer waard.
Het enige wat klopt,
is dat iedereen het recht heeft om te groeien,
te stralen,
te schitteren,
zijn volste potentieel in de wereld te zetten,
zijn mooiste leven te leiden.
Jij.
En de ander.
Elk op jullie manier.
