Hoe het komt dat onze verbinding al verbroken is nog voordat we goed en wel aan het communiceren zijn?
Een van de redenen, is dat we starten vanuit oordeel of interpretatie, in plaats van vanuit objectieve waarneming.
👉Een interpretatie is wat jij denkt, zonder het te checken met feitelijkheden.
👉Een oordeel is wat je er van vindt (goed/fout, gepast/ongepast, mooi/lelijk, …).
Oordelen en interpretatie zijn bijzonder moeilijk om te « ontvangen ».
Ook in onze communicatie naar onze kinderen (en partners :-), is starten vanuit die objectieve waarneming belangrijk.
Van: Heb je nu weer je sokken laten rondslingeren?
(de ‘weer’ en ‘rondslingeren’, kan als oordelend ontvangen worden)
Naar: Ik zie sokken op de vloer.
Van: Je bent lui.
Naar: Ik zie je in de zetel zitten en de tafel is niet opgeruimd.
Van: Hoe onhandig van je.
Naar: Jouw beker ligt op de grond en ik zie water op de vloer.
Van: Wat een rommel hier.
Naar: Ik zie een boekje op de vloer en de blokken zitten niet in de doos.
Van: Je doet nooit wat ik vraag.
Naar: Ik heb gevraagd om je jas aan de kapstok te hangen en ik zie ze op de grond liggen.
Na het benoemen van de feitelijkheden, kan je overgaan naar gevoel, behoefte en verzoek. Dat zijn de 3 andere bouwstenen in het model van verbindende communicatie.
Verbindende communicatie is veel meer dan een communicatie model. Het is een manier van leven. Van connecteren van hart tot hart.
En dat wens ik iedereen toe.
Wil je vrijblijvend meer info over mijn aanbod?
Laat gerust een reactie na.
