Omdenken

Ik kreeg recent verschillende keren de vraag wanneer er nog eens een blog zou verschijnen… Mijn goeie voornemen voor 2018 om er maandelijks 1 te publiceren is al mislukt: we zijn bijna april en ik heb er welgeteld 1 online gezet dit jaar. 

Ik kan mezelf daarvoor op de kop geven en ik kan mij wegsteken achter ’te weinig tijd’ of ‘geen inspiratie’, … .

Maar: Ik kan ook dankbaar zijn voor de vraag. Want hé, mensen kijken uit naar mijn blogs. Mensen vinden mijn schrijfsels interessant en ik blijk er mensen mee te inspireren. Whaw, schitterend toch. Dit raakt me écht, ik vind het heel waardevol om vanuit mijn nederige zelf een steen, ook al is het maar een klein kiezeltje, te kunnen verleggen op iemands pad, waarna dat nooit meer hetzelfde is.

Bovendien kan ik, in plaats van het te benaderen vanuit ‘geen tijd en inspiratie’, omdenken. Omdenken is in’t kort ‘denken in termen van kansen en niet van problemen’. Bijvoorbeeld: als ik het moeilijk heb keuzes te maken, dan helpt: Een ‘neen’ tegen het ene, is een ‘ja’ tegen iets anders.

Bijna dagelijks zit ik met een tweestrijd in mijn hoofd zo rond 17:00: zal ik nog dat mailtje beantwoorden of die taak beëindigen of vertrek ik naar huis. Voor veel bijberoepers een gekend fenomeen waarschijnlijk. Soit: op dat moment heb ik de keuze: loyaal zijn naar mijn werk(gever) of loyaal zijn naar mezelf en waar mijn passie ligt (Hade C). Want als ik op tijd vertrek, heb ik ’s avonds nog ruimte voor me-time (van sporten over lezen tot een bad nemen) en Hade C (mensen verbinden met mijn creaties en wenskaarten). Het even ‘omdenken’ en mij bewust zijn dat een ‘neen’ voor het ene een ‘ja’ voor het andere betekent, neemt voor mij heel wat lading weg en maakt het gemakkelijker om een beslissing te nemen en daar dan vrede mee te hebben.

Via deze ommeweg terug naar die ‘geen tijd en inspiratie’…

Inspiratie komt vanzelf, als ik mezelf maar genoeg voed, door te lezen, creëren en te bewegen in de buitenlucht. Check, dat is duidelijk.

Nu die ’tijd’ nog.

Ik kan dus op tijd stoppen met werken. En ik kan mijn futuliteit – of beter futuli-tijd bewuster indelen. Futuli-tijd is voor mij tijd die ik besteed aan onbelangrijke en niet noodzakelijke dingen en die ik even goed zou kunnen besteden aan andere dingen, zaken die mij voeden bijvoorbeeld. Neem mijn iPhone weg en mijn portie futuli-tijd vermindert al zeker met 60%. Ik daag mezelf hiertoe uit!

Omdenken en futuli-tijd bewuster invullen: wie gaat met mij de uitdaging aan? Ik ben benieuwd naar jullie reacties, wie weet kunnen we elkaar inspireren!

Liefs, Hade

PS: Voor wie meer wil weten over omdenken: www.omdenken.nl