Ik moet het je niet vertellen, ze worden snel groot, onze kids.
13 november, de dag waarop Astor geboren werd, lijkt nog gisteren. Hij is ondertussen meer dan 7 maanden.
En Abel, jeetje, die start in september op school. Weg baby, weg peuter, bijna kleuter… .
De tijd vliegt. En dat maakt het voor mij zo duidelijk, dat ik geen tijd te verliezen heb, in het verder groeien als persoon en als mama. Voor mezelf, maar ook vanuit de intentie, dat mijn kids niet het werk zullen moeten doen, dat ik afgelopen 15 jaar gedaan heb (en ongoing).
Hoe fijn zou het zijn dat ze later, geen dingen moeten “afleren”, maar gewoon “aangeleerd” hebben hoe ze in verbinding met zichzelf en hun omgeving, hun leven kunnen leiden?
Het is nu dat de basis wordt gelegd voor hun veilige hechting, hoe zij in het leven staan, hoe ze leren omgaan met emoties, hoe ze communiceren, of ze een hoog of laag zelfbeeld hebben en durven gaan voor hun dromen, … .
Kinderen leven niet op de manier waarop wij hopen dat ze dat doen. Ze doen na wat wij doen.
Als mama’s mij zeggen: ’t is nu de moment niet voor persoonlijke ont-wikkeling, dan respecteer ik dat. En tegelijk bedenk ik me hoe snel onze kids groot worden. En dat wat ze de eerste 7 levensjaren meekrijgen, de basis is voor de rest van hun leven. En hoe belangrijk voorleven dus is.
Ik begrijp wel vanwaar dat komt hé.
Het is best spannend allemaal.
Zo een reis in je zelf.
En tegelijk kan het ook als thuiskomen voelen, die reis.
Thuiskomen bij jezelf en in je gezin.
Als ik je iets mag meegeven:
Mildheid en respect voor jouw proces staat bij mij centraal.
Ik laat ruimte om te groeien op jouw tempo.
Ik ben zelf mama van 2 kleine kindjes, dus weet heel goed dat elke kleine stap, eigenlijk ook een grote stap is.
Maar vele kleine stapjes,
kunnen ook een grote wandeling maken.
En op die wandeling, vergezel ik jou graag met mijn expertise en ondersteuning.
Je kan jouw gratis groei-sessie boeken via deze link. Laatste plaatsen voor mijn verlof…
