Balans na 32 weken.
Ik heb het momenteel wat moeilijk met de nachten. Abel sliep rond deze tijd, 7 maanden, door.
Ik weet dat elk kind anders is en dat ik niet hoef te vergelijken. Ik weet dat het volledig normaal is dat Astor dit nog niet doet. Maar dat maakt het niet minder lastig.
En de commentaren die we meer en meer krijgen net omdat hij nog niet doorslaapt, maken het er niet makkelijker op 🙂
Soms twijfel ik, is de borst geven als hij wakker wordt ’s nachts, wel het beste wat ik kan doen?
Astor drinkt ’s morgens namelijk niet meer veel. Soms maar 1 kant bijvoorbeeld. En hij kan makkelijk een half uur tot een uur wachten voor zijn ‘ontbijt’. Doordat hij dus geen grote honger heeft ’s morgens, denk ik niet dat hij de borst als voeding nog nodig heeft ’s nachts.
En ja, ik wéét dat de borst meer is dan dat. Ik weet ook dat ik niets verkeerd doe door hem de borst te geven. Ik weet alleen niet of ik dit nog lang kan volhouden. Het baal-momentje van vandaag (check mijn stories) is onder andere het resultaat van te weinig slaap.
We proberen het hoor, om op een andere manier nabijheid te geven en hem terug in slaap te helpen. Soms lukt het en even vaak eindigen we toch met de borst.
Afstemmen, wat is dat in dit geval? Ik blijf het belangrijk vinden, om ook jezelf niet te vergeten, bij al dat afstemmen. Want aan een vermoeide moeder met baal-momentjes, hebben mijn kinderen ook niets.
Dus we blijven zoeken, naar wat werkt, voor ons. Maar 1 ding is duidelijk in die zoektocht: we blijven nabij, altijd.
