Ik nam afgelopen 3 dagen deel aan een workshop weekend “Relating authentically” met Rupda als trainer, georganiseerd door walk your  talk. Er zijn zo van die momenten die je zou willen vasthouden, omarmen en niet meer loslaten. Afgelopen weekend was zo’n moment.

Relateren, verbinden en authenticiteit zijn dingen die mijn pad al evenveel schoonheid als uitdaging hebben gebracht. Ik werd dus meteen getriggerd toen de workshop vorig jaar werd aangekondigd. Even heeft het praktische aspect mij doen twijfelen (ik geef nl. nog borstvoeding) maar dankzij mijn lieve man, die Abel wou brengen tussendoor, kan ik nu dankbaar terug kijken op dit weekend.

Je wordt geboren in je essentie, als heel en volmaakt. Als ik naar mijn zoontje van 16 weken kijk, dan zie ik letterlijk hoe ‘vrij’ die is, hoe ‘authentiek’ die is. Maar ergens maakt het leven het niet altijd gemakkelijk om trouw te blijven aan je authentieke zelf. Ik word vaak geconfronteerd met een Hade die ik eigenlijk niet wil zijn. Die er plots is. Zonder dat ik er om gevraagd heb. Door opvoeding, belemmerende overtuigingen, dingen die je meegemaakt hebt, structuren die zich vastgezet hebben in je lichaam, en o ja, die innerlijke criticus (die door Rupda de naam Bruno kreeg ;-)) ontwikkel je bepaalde strategieën om toch maar ‘geliefd’ te worden en om ‘gezien’ te worden, maar die soms afwijken van je authenticiteit. Maar je essentie, je vrije kind, mijn kleine meisje, is er nog steeds en blijft bestaan.

Dit weekend kon ik voelen wat het mij doet om verbonden te zijn met mijn authentieke zelf, welke levenskracht er dan door mijn lichaam stroomt, hoe ik dan kan stralen, een instant happiness feeling. 

Ik mocht opnieuw de kracht van een groep ervaren. Hoe prachtig het is dat je met compleet vreemden zo’n verbondenheid kan voelen. Hoe je je zo gedragen en gesterkt kan voelen door een groep die je voordien nooit ontmoet had, maar die zich, net als jij openstelde voor pure verbinding. Hoe kwetsbaarheid ruimte mocht innemen. En groei, opluchting en openheid het gevolg daar van was.

Ik heb terug verbinding gemaakt met mijn lichaam en gevoel, kon dat hoofd van mijn even bedanken en aan de kant zetten. Mijn struikelblokken heb ik onder ogen durven zien, aan mij nu om er mee aan de slag te gaan. 

Bruno, f*ck you & watch out ;-), want dit zaadje plant ik nu in de wereld:

I recognise for me to relate more authentically, I need to be willing to dare to be seen in all of my glory, to trust that I’m worth of it and to use my voice. And I’m ready to be heard in that and to commit to that. 

And I want to say one daring thing and that is: from now on I will take every opportunity to bring more beauty and connection and to use non violent communication into my life and others life, whether in relationships at work or at home, with complete strangers or family and friends. Because that is what brings me to my essence and makes me be seen in all of my glory. That is what I have to contribute in this world.

Vanuit mijn hart een dank je wel aan Rupda, Els en Wim, en de hele groep!

Fly. Let the earth touch the sky.

Hade

Over de auteur

Hade Cools

Spiegelcoach en bewustzijnsgids - DRAAGjeKRACHT als vrouw in àl jouw rollen.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres is niet zichtbaar. Verplichte velden zijn aangeduid met een *.

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}